فرصت بندگی
ماه رجب، از نیکوترین ماه ها و متعلق به ذات باری تعالی است و روزهای اعتکاف، همچون دُرّی درون این صدف است. در این ماه، خوان نعمت و موهبت الهی آماده است تا درون قلب های کسانی را که با دستان خالی به استقبال او می روند، سرشار از نور خدایی کند. اعتکاف، زمانی است که از زندگی دنیوی خلاصی می یابی و فرصتی به دست می آوری برای اندیشه درباره خود و خدای خود. از دیگران بریدن و تمرین بندگی، روزنه ای برای ورود به عالم بالا و مقدمه ای است برای ترک گناه.
چه بگویم؟
سه روز بروم گوشه نشینی؟ از خانواده و زندگی و جامعه دور شوم و بگویم برای چه رفتم؟ بگویم رفتم تا با خدای خود میثاق دوستی ببندم؟ بگویم دیگر رهایش نمی کنم؟ با خودش فکر می کرد… .
بروم درون مسجد، خانه او، بنشینم و از سیاهی گناهانی که قلبم را تیره کرده است، صحبت کنم که بگویم نه تنها خود را، بلکه تو را فراموش کرده بودم؟ با خودش فکر می کرد… .
می روم. می فهمم که کیستم، از کجا آمده ام و قرار است به چه جایی روانه شوم.
می روم و دیگر طوری وانمود نمی کنم که گویی هزارها هزار خدا دارم، در حالی که خود می داند به جز او کسی را ندارم. می روم و از او تمنا می کنم تا وجودم را با خود یک رنگ کند و آن گونه که او دوستبه هر گوشه ای از این دنیا بروید، مهم ترین چیزی که برای یک جوان مهم است، بازیابی هویت و قوی کردن باورهایش است. هر روز به دلیل ندانستن این مطلب، بسیاری از جوان های هم سن و سال ما، در گرداب تهاجم از طرف افراد یا کشورهایی که قصد سوء استفاده از مملکتمان را دارند، غرق می شوند. آیا مشکل، تبلیغات است که از سوی بیگانگان می شود یا سهل انگاری های خود ماست؟
شکر خدا کشور ما، سرزمینی اسلامی است و به سمت و سویی پیش می رود که باید به گفته مقام معظم رهبری، جوان ها در شکلی که اسلام می پسندد، زندگی کنند. بسیاری از جوان ها برای پی بردن به اصالت خویش، به قرآن روی می آورند. راه گذشتگان را پیش گرفته اند تا به انبیا و اولیای خود برسند و از آنها الگو بگیرند. همان طور که در قرآن آمده است:
به یقین، رسول خدا برای شما بهترین مقتدایی است که می توانید از وجودش سرمشق بگیرید. پیامبر در غار حرا، از مردم کناره گیری می کرد و روزهایی چند را به عبادت اختصاص می داد. ما جوانان نیز باید بتوانیم به رفتار اولیای خدا در زندگی خویش تأسی کنیم.
بسیاری از جوانانی که در ضیافت الهی اعتکاف شرکت می کنند، قصدشان الگوگیری از معصومان(ع) و تفکر درباره خود و جایگاهشان است. اینکه از اخلاق های منفی یا نیک خویش آگاهی یابند و استعدادهایی که از طرف خداوند درون آنها نهفته شده است، شکوفا گردد
اعتکاف، هم خود عبادت است و هم ترکیبی است از عبادت هایی دیگر. ماندن در مسجد و میهمانی در خانه خدا، روزه داری، قرآن و ذکر و دعا، نماز شب و شب زنده داری، توبه و استغفار. آری، سفره نعمت های خداوندی برای کسب حیات جاویدان پهن شده است و هر جوانی را به هدف والای خویش نزدیک می ساروز اول اعتکاف، سیزدهم رجب، ولادت امیرمؤمنان علی(ع) و روز پایان آن، وفات بانو زینب(س)، وارث صلابت و شهامت پدر و نماد صبر و شکیبایی است.
برای ما جای بسی افتخار است که در روزهای اعتکاف، زیر سایه این دو بزرگوار هستیم. روزهای اول را با خشنودی ولادت و روزهای پایانی را با اشک فِراق سپری می کنیم. امید است که علی وار زندگی کنیم و راه زینبی را پیش گیریم تا در آزمون مشقت بار زندگی، کمر خم نکنیم و چراغ هدایت آن بزرگواران را به دست گیریم.
روزهای اعتکاف، در پیشگاه خدا حاضر می شوی و غوطه ور در دریای معرفت او می گردی. از خمودی و کسالت روزمره ات بیرون می آیی و ساعت ها سر به سجده ندامت می گذاری. در برابر مقام والایش سر فرود می آوری و به آرامشی درونی دست می یابی؛ زیرا به آستان خدا سر نهاده ای.
خداوند هم لذت می برد از نگریستن به جوانانی که سه روز در مسجد، بی ریا و باصفا و در اوج فروتنی، با پروردگار خود نجوا می کنند. زبان حال آنها چنین است:
نیستم نیست که هستی همه در نیستی است
در این بازار پرهیاهو که هرکس به دنبال سود شخصی است، جوانی در صف عاشقان الهی پای نهاده است و با نیتی قوی و اراده ای توصیف ناشدنی، آرزویی دارد: نکند آخری باشم و اول از همه دست رد به سینه ام بزنند.
قصد او رسیدن به اصل خویش است، تقرب به خدا و مقام خلیفه الله.
ناگهان صدایی می شنود: فهرست معتکفان امسال پر شده و ظرفیت تکمیل شده است! لطفاً بدون ایجاد همهمه باز گردید.
و در، پشت سرش بسته می شود، نه پیش رویش!
آخرین نفری که به جمع توفیق یافته های اعتکافی پای می نهد. اینک او از آخر، اول شد و خوشحال.
سخن پایانی؛ کلام رهبری درباره اعتکاف جوانان
دانشجویان مؤمن و انقلابی ما می توانند با گسترش فرهنگ عمیق اسلامی، جهاد خود را در دانشگاه ها به بهترین وجه انجام دهند. توجه به دین و اقبال به عباداتی مانند نمازهای جماعت و مراسم دعا و اعتکاف بسیار خوب است، اما دایره تأثیر و مدت تأثیر محدودی دارد. بنابراین، برای گسترش این دایره و نیز اثر گذاشتن بر دل های اهل تحقیق، انجام کار عمیق و عملی یک ضرورت است.[
م-ع
